Köyde Kaldı

Ömrümün gençlik çağları
Kuzu güttüğüm dağları
Çeçil peynir, tereyağları
Köyde kaldı köyde kaldı

Kaymak yediğim yaylalar
Ana türküsü laylalar
Düğün şenlikler halaylar
Köyde kaldı köyde kaldı

Sevdalara türkü yakmak
Düğünlerde halay çekmek
Doya doya yemek içmek
Köyde kaldı köyde kaldı

Koyun kuzu meleşmesi
Yanık türkü söyleşmesi
Gediğin soğuk çeşmesi
Köyde kaldı köyde kaldı

Coşkun atın kişnemesi
Bozboğanın böğürmesi
Harmanda buğday yellemesi
Köyde kaldı köyde kaldı

Babamın çokça emeği
Anamın haşıl yemeği
Tandırın lavaş ekmeği
Köyde kaldı köyde kaldı

Gurbette köyüm özlerim
Andıkça dolar gözlerim
Erdal doğrudur sözlerim
Köyde doğdum köyüm özlerim

ERDAL AKBABA

Şanlı Şehitler

Görünce şehidimi koşup öptüm alnından.
Ağıt yakıp dua ettim ardından.
Yiğitler can verir vazgeçmezler yurdundan.
Şehidimle gurur duyar yaşarım.

Sevdalıydı vatanına eğilmeden dururdu.
Hain namertleri tam alnından vururdu.
Şehidim! Yiğit, Kahraman ve cesurdu.
Şehidime övgülerle koşarım.

Şehitler destan olur gönüllere, dillere.
Namertlere kabus olur şahlanırdı göklere.
Vatan sağolsun dedi haykırarak sonkere.
Şehidimi başucumda taşırım.

Vatan için şehit olan yiğitler.
Cennet kucak açmış sizleri bekler.
Bu müjdeği vermiş Allah'u Ekber.
Şehidimi güller gibi okşarım.

ERDAL AKBABA

Görün Gavuru

Durmadan ona buna çatarlar
Yalan yere iftiralar atarlar
Ele telkin kendileri salkım yutarlar
Vicdanları kara dolmuş görün gâvuru

Masum çocuklara bomba yağdırır
Acımadan zalimce insan öldürür
Hainler binlerce Ocak söndürür
Bela yamyam olmuş bilin gâvuru

Utanmaz hainler olmuşlar Yezid
Ahlaksız küstahların kanları bozuk
Insanlıktan nasipsiz kalmışlar yazık
Utanmaz yüzüne sövün gâvurun

Baştan ayağa iki yüzlü
Olmuşlar hep yalan sözlü
Vahşetten kararıp körolmuş gözü
Yalancı talancı kovun gâvuru

ERDAL AKBABA